En dan nu de grote vraag.. heb ik alles een plekje kunnen geven en “closure” kunnen vinden?

Laat ik beginnen met te zeggen dat deze 4 1/2 week heel leerzaam zijn geweest voor mij..

Compleet op jezelf aangewezen zijn in een vreemde omgeving waarbij je veel reist en daarvoor dingen moet regelen en ondernemen (anders kom je niet verder dan je kamer) dat was soms best een uitdaging.. Maar juist door dat te doen ben ik enorm gegroeid..!!

Natuurlijk ben ik mijzelf en mijn grenzen tegengekomen en er soms gierend overheen gegaan, kan ik!

Maar ook dat is goed geweest.. dat is dan weer even met de neus op de feiten gedrukt worden, keihard brullen, accepteren en door..

En dan met name die acceptatie daar zat af en toe nog wel een error ;)

Gelukkig staat de techniek voor niks tegenwoordig en heb ik een stel lieverds in Nederland met wie ik dan kan (video)bellen of appen als ik dat wil..

Maar ook het vele schrijven of het nadenken terwijl ik uit een raam staar tijdens een bus of vlieg reis het is allemaal verwerken..

Alles wat ik heb willen zien tijdens deze reis dat heb ik gezien en ervaren.. ik heb lieve mensen leren kennen en diepgaande gesprekken gevoerd maar ook keihard gelachen..ik heb van dichtbij mee mogen kijken in de cultuur en het leven van de mensen hier.. en als kers op de taart de meest goddelijke gerechten gegeten!!

Dus om op de vraag terug te komen.. JA, ik heb de afgelopen jaren een plekje kunnen geven en ik ben weer een stukje dichter bij acceptatie van mijn nieuwe gebruiksaanwijzing..;)

En nee de ptss gaat niet meer over maar ik heb weer kwaliteit van leven en heb enorm genoten van deze reis en het feit dat jullie zo hebben meegeleefd en gelezen.. dus iedereen onwijs bedankt voor de reacties, de appjes, en het meeleven!! Dat gaf deze reis een extra dimensie!!!

Ik vertrek morgen naar Bangkok waar ik nog 4 dagen verblijf en dan kom ik jullie weer vervelen!!

Tot snel in het koude Nederland!

Liefs jet